Ξέρεις ποιοί θα παρακαλάνε τους τούρκους να μας χτυπήσουν για να ξεκινήσει πόλεμος;
Οι «Έλληνες» πολιτικοί για να μην αποκαλυφθούν όσα έχουν κάνει!
Μακαριστός π. Παναγιώτης Τσιώλης των Αγράφων
…
Ο πατέρας Παναγιώτης (ο παπάς των Αγράφων) πολλές φορές περπατούσε μέσα στην βροχή και παρέμενε άβρεχος. Πολλά παιδάκια έβλεπαν ένα άγγελο να τον τυλίγει με τα φτερά του και άλλες φορές να του κρατά ομπρέλα.
Ο παππούλης των Αγράφων είχε πολλά χαρίσματα, αλλά το μεγαλύτερο του ήταν η ταπείνωση. Ήταν ένας μεγαλοπρεπής ταπεινός!
– Σήμερα θυμήθηκα τα λόγια του : Η ζωή κοντά στον Χριστό είναι ευλογία, ενώ μακριά του ευλογιά. Οι άνθρωποι πηγαίνουν προς τον Αντίδικο για αυτό και θα έρθουν πολύ δύσκολα χρόνια.
Κίμων Μπαλλας
…
Ο πατέρας Παναγιώτης ( ο παππούλης των Αγράφων) μετά το πέρας μιας λειτουργίας στο κήρυγμα του ανέφερε ένα περιστατικό από την ζωή του Μητροπολίτη Κοσμά της Αιτωλίας.
Το περιστατικό αυτό είχε συμβεί την προηγούμενη ημέρα και μόνο ο ίδιος το γνώριζε Ο ταπεινός Μητροπολίτης Κοσμάς θέλησε να ανέβει στα Άγραφα και να γνωρίσει και από κοντά τον χαρισματικό “παππούλη”.
Όταν έφτασε στο προαύλιο της Παναγίας Βαλαριώτισσας είδε τον πατέρα Παναγιώτη και έσκυψε να τον χαιρετήσει φιλώντας του το χέρι. Την ίδια ακριβώς κίνηση έκανε ταυτόχρονα και ο πατέρας Παναγιώτης. Τότε οι καμπάνες του ναού χτύπησαν μόνες τους.
Ο παππούλης από εκείνη την ημέρα στις καθημερινές λειτουργίες μνημόνευε τον ταπεινό Μητροπολίτη προσφωνώντας τον ” Κοσμά ομολογητή”.
…
Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Εὐγένιου Ροντιόνωφ!
Σας γράφω για να σας αναφέρω κάτι προσωπικό, συγκλονιστικό που ἐζησα πριν μήνες. Ζώντας ένα προσωπικό δράμα μοναξιάς και ψυχικής αιχμαλωσίας μαθαίνοντας το μαρτύριο του Ευγένιου Ροντιόνωφ άρχισα να τον επικαλούμαι συνεχώς πρωί βράδυ να με βοηθήσει να σηκώσω τον σταυρό μου.Ήμουν στο μοναστήρι της Παναγίας Δαμάστας έξω από την πόλη της Λαμίας και έκλαιγα με πόνο στην εικόνα της Παναγίας.
Φεύγοντας παρατήρησα κάποιο νέο παιδί να κάθεται στην καρέκλα και να με κοιτάει. Σκέφτηκα δεν με αφήνει ήσυχο στον πόνο μου κι αυτός.
Πήγα και κάθησα στο πεζούλι στην είσοδο της μονής. Βλέπω το νέο να με προσπερνά και ένιωσα αγαλλίαση ηρεμία προστασία σιγουριά. Φορούσε ένα ριγέ μπλουζακι κοντομάνικο, ήταν σοβαρός.
Προσπαθούσα να θυμηθώ που τον έχω ξαναδεί. Μου ήταν τόσο οικείο το πρόσωπό του. Τότε θυμήθηκα την εικόνα του Ευγένιου Ροντιόνωφ που είχα αγοράσει πριν μέρες. Ήταν αυτός……..
Φεύγοντας από την μονή μας ακολούθησε ένα κόκκινο αμάξι, μας προσπέρασε και κοντοσταθηκε στην στροφή περιμένοντας να φύγουμε. Σε όλη την διαδρομή αισθάνθηκα σαν να έχω φύλακα άγγελο.
Ρώτησα τον πνευματικό μου και άλλους δυο ιερείς* και μου είπαν ότι όντως ήταν ο άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ.
Δόξα τῷ Θεῷ
*Ο ένας ιερέας ήταν ο π. Παναγιώτης Τσιώλης στα Άγραφα
Ε.Α.
Λαμία