Μη με αποδοκιμάσεις τον αδιόρθωτο. Μη με απορρίψεις τον ράθυμο και ανυπόμονο. Μην πεις σε μένα τον άθλιο στη Δευτέρα Παρουσία Σου: «Τι υπέμεινες για μένα;» γιατί δεν υπέφερα ποτέ έστω και λίγο…
Λυπήσου, Κύριε, λυπήσου, εύσπλαγχνε, λυπήσου, φιλάνθρωπε, λυπήσου, μόνε αγαθέ, και μη με κρίνεις ανάξιό της αγάπης Σου. Μη με ελέγξεις οργισμένος και μη θυμηθείς τις παλιές και τις πρόσφατες ανομίες μου. Σε Σένα τον Κύριο και Θεό είναι η δικαιοσύνη και σε μένα η ντροπή…
Σπλαγχνίσου με και ελέησέ με μόνο για την αγαθότητά Σου. Στήριξε την ψυχή μου Συ που ανορθώνεις τους πεσμένους. Δες, οι αμαρτίες μου είναι μεγάλες και πολλές, και η προσευχή μου είναι αδύνατη, και η σκληρότητα της καρδιάς μου ξήρανε τα δάκρυα της μετάνοιας…
Βοήθησέ με, Κύριε, κατά το μέγα έλεός Σου και σώσέ με τον ασεβή χάρη στην ευσπλαγχνία Σου. Με τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου και όλων των Αγίων… Αμήν.